In onze moderne beschaving gaapt een wijde, diepe kloof tussen het hoofd en het hart. Naarmate de Wetenschap verder evolueert wordt die kloof tussen het brein, het denken dus, en het hart of intuïtie, steeds groter en groter. De Wetenschap gebruikt onze zintuigen als werktuig om waar te nemen. Zij is slechts tevreden met een stoffelijk bewijs om een nieuw feit of theorie aan te nemen.

Nochtans voelen we instinctmatig aan, dat er nog iets anders, iets buitenzinnelijk, bestaat. Zo ontstaat het verlangen naar een hogere waarheid dan wat het menselijke verstand kan bevatten. Ons innerlijk wezen, de intuïtie, maakt ons nieuwsgierig naar deze onzichtbare wereld. In het hele bestaan van de mensheid zijn wij op zoek gegaan naar de drie grote mysteries: ‘Van waar komen wij, waar zijn wij, en waar gaan we heen’?
Een eeuw geleden was de Kerk toonaangevend en als gelovige nam men dat aan wat de Kerk predikte. Zoals algemeen geweten was er veel machtsmisbruik. Door dat de wetenschap meer en meer evolueerde kreeg men meer inzicht in het bestaan van de mensheid zodat vele van de gepredikte waarheden afbrokkelden en het geloof in de Kerk gevoelig afnam ten voordele van de Wetenschap.

Welnu, wij stellen vast dat in onze huidige maatschappij de ‘Wetenschap’ deze rol van de Kerk heeft overgenomen en verwacht dat iedereen aanvaard wat zij aannemen als juist. Maar niet alles is wetenschappelijk bewezen. Er zijn tal van theorieën die men aanneemt zonder een duidelijk bewijs. Men aanvaardt die theorie zonder meer aan omdat de meest vooraanstaande wetenschappers achter die bepaalde stelling staan.
Bestaat er dan geen gemeenschappelijke basis waarop hoofd en hart zich kunnen verenigen, waar zij elkaar, door wederzijdse hulp, krachtiger kunnen maken in hun zoeken naar universele waarheid zodat beide evenveel voldoening vinden?

Vanuit het alternatieve zouden wij graag kunnen aantonen waar en hoe het denkvermogen van de wetenschap, geholpen door de intuïtie, dieper de geheimen van het bestaan kan peilen, dan een van beiden alleen zou kunnen doen. Door samenwerking van beiden zal de mens behoed worden tegen afdwalen.

Deze visie past perfect in de wereld van de Shiatsu. De geneeskunde - die een deel is van de Wetenschap - en de alternatieve methoden, zouden elkaar perfect aanvullen.
Het is inderdaad zo dat de meesten zich alleen baseren op de zintuigen. Wij leven inderdaad in een stoffelijke wereld, de wereld der verschijnselen. Het is waar dat de grenzen steeds meer verlegd worden, doch vele verschijnselen blijken wetenschappelijk nog niet verklaard te kunnen worden. Het is niet omdat het op dit ogenblik nog niet kan verklaard worden dat het niet kan bestaan. De toekomst zal dit zeker bevestigen. Indien alle verschijnselen reeds zouden kunnen verklaard worden zou dit betekenen dat de kennis van de wetenschap alwetend is en dus niet meer kan evolueren. Binnen centennia zal men zeker neerkijken op de huidige gebrekkige kennis.

Er waren tijden dat de gravitatiewet nog niet was bewezen doch als men een steen in de hoogte tilde en dan losliet zal dit voor de merendeel van de mensen, om praktische reden,volstaan hebben. Zeker zal onze wetenschappelijke kennis, in de toekomst, nog veel evolueren zodat vele verschijnselen die nu nog onverklaarbaar zijn, als bewezen zullen beschouwd worden.
Zonder het aannemen van axioma’s of postulaten bestaat er geen wetenschap. Zoals algemeen geweten steunt zelfs de wiskunde (de enige exacte wetenschap) op axioma’s.
Misschien moet er een nieuw axioma aanvaard worden om aldus een grote sprong te maken in onze kennis.

Karlos Vansteenkiste
Bron: Rozekruiserscosmologie van Max Heindel

Elke auteur van een artikel op www.shiatsu.be schrijft in eigen naam en is verantwoordelijk voor de inhoud ervan. Wil je ook graag een artikel op deze site publiceren? Stuur je artikel naar . De redactie zal dan bekijken wanneer het artikel kan worden gepubliceerd.