Elke ontvanger die een afspraak maakt voor een shiatsu behandeling, doet dit omdat hij/zij een onevenwicht ervaart in het leven. Dit onevenwicht wordt door de ontvanger ervaren als een gebrek aan levenskracht of het gevoel het contact met zichzelf verloren te hebben. Het is de aanvang van zijn of haar zoektocht naar eenheid tussen lichaam en geest en een innerlijk instinct om de waarheid te achterhalen. Het is een zielsverlangen, een diepe spirituele impuls om terug naar de bron (Jezelf), en een natuurlijk evenwicht te gaan. Het is de ziel, die de mens ertoe aanzet in verbinding te leven met de kracht within. In wezen wordt deze beweging geboren vanuit de spirituele natuur van de mens, het heiligdom van de geest gehuisvest in het lichaam. Het verlangen om contact te maken met, en in harmonie te leven met de Natuur. Shiatsu brengt ons terug naar onze innerlijke bron, onze innerlijke natuur en brengt ons in contact met wie we zijn. Het is een primaire reflex, een innerlijk weten van de mens om te kiezen voor shiatsu omdat het een band heeft met de eerste vorm van geneeskunde. Genezen door het gebruik te maken van de handen. Intuïtief grijpen we met onze handen naar de plaats op het lichaam waar we pijn hebben. We maken CONTACT! Er wordt gezegd dat een heling proces moet plaatsvinden tussen de zielen van twee levende wezens. 

"Het verlangen naar contact, het verlangen de ziel van een ander te doorgronden vraagt afstand en geduld." - Roos Vonk

Om balans te bekomen, is het belangrijk een gepaste innerlijke houding van liefde en compassie aan te nemen. Met respect en zorg benaderen we het lichaam van de ontvanger en maken contact. Wij shiatsu-beoefenaars, zijn verantwoordelijk voor de manier waarop we dichterbij komen en contact maken met het lichaam van de ontvanger. Eveneens zijn we verantwoordelijk voor de afstand die we innerlijk behouden. We zijn nabij en toch houden we afstand. Dat wil zeggen dat in onze houding als behandelaar geen persoonlijk gemis naar contact ligt, geen verlangen om aangeraakt te worden of erger en geen behoefte een ander aan te raken. Het is niet professioneel en het past niet binnen een begeleiderrol, dat wij ons gemis of verlangen aangeraakt te worden bij de ontvanger leggen. Wij dienen ons bewust te zijn van ons persoonlijk gemis en daarbij het lichaam niet meer of langer aanraken dan nodig is. We vermijden contact op plaatsen die intiem vrouwelijk of mannelijk zijn en dienen daarin ten allen tijde eerlijk te zijn ten opzichte van onszelf en de mensen die onze praktijk bezoeken.
Ook blijft het noodzakelijk om niet te versmelten met de ontvanger, dat we niet in symbiose gaan. Dit kan door te betrokken of te sterk gaan meeleven, meevoelen met het leven van de ontvanger. We te veel willen zorgen voor en geven. De valkuil bestaat dat we ons leeg geven als shiatsu-beoefenaar uit een gebrek aan zelfvertrouwen. We ‘’afhankelijk’’ zijn van de bevestiging van de ontvanger en ‘’erkenning’’ willen krijgen voor ons werk. We daardoor de ontvanger niet meer zichzelf kunnen laten zijn. Wij onszelf niet meer zijn. We spreken dan van een ongezonde symbiotische begeleiderrelatie omdat we als shiatsu beoefenaar aardig gevonden willen worden. Het is en blijft noodzakelijk ons bewust te zijn van ons eigen aarde element. Met een sterk gevoel van eigenwaarde, stabiliteit en een stevige basis die nabij kan zijn en toch de gepaste afstand weet te behouden. Hara bewustzijn is een belangrijke sleutel om te leren voelen hoe je je energie bij jou kan houden en tegelijkertijd één kan worden met de ziel van de ontvanger.
Stel jezelf de vraag, met welke ontvanger die je praktijk bezoekt ga je in symbiose? Hoe stel je jezelf op als beoefenaar in jullie relatie? En wat kan je doen om haar/hem het meest te dienen in haar/zijn proces, welke stap dien je daarin te maken? Hoe kan je je grenzen aangeven en hierin groeien? 

“Waarom doen we ons anders voor dan we zijn? Waarom proberen we toch zo aan de verwachtingen van anderen te voldoen? Waarom blijven we altijd aardig en vriendelijk, ten koste van onszelf?” - Thomas s’Ansembourg

 Kortom, hoe kan je nabij zijn en toch de gepaste afstand, grens behouden in je werk als shiatsu beoefenaar.

De deontologische commissie.